باید افکارم را از نو بنویسم.
اعتقاداتم را.
علایقم را.
تمام چیزها و فکرهای مشمئز کننده ام را.
باید لیستی نو از دوستان و عزیزانم بنویسم.
باید مثل تابلو کلاس لیست خوب و بد درست کنم.
باید ، بایدهایی باشد.
این حجم از قیل و قال کلمات توی سرم طوفانی شده است مخرب، نمیدانم از کجا به کجا میچرخد، فقط اینقدر میدانم که ثبات را از من گرفته است.
زبانم سکوت،اما ذهنم درگیر این رژه طولانی کلمات است.
این نوشتن بی سروته کمی آرامم میکند .
جنون و تعادل بجان هم افتاده اند باید فکری بحال کلمات بکنم.
آدنا
درباره این سایت